Szkoła Podstawowa w Donaborowie istniała już przed 1664 rokiem, jest więc jedną z najstarszych w powiecie kępińskim. W końcu XVII w. uczęszczało do niej 100-120 dzieci. Uczyły się one w domu organisty do 1856 roku. Wtedy powstał nowy budynek szkolny z drewna kryty słomą, rozbudowany w 1884 r. Patronem szkoły był Wielki Książę Badeński – właściciel ziemski., a później Henryk Pruski z rodu Hohenzollernów.
W 1891 r. oddano do użytku szkołę w Jankowych. Przez 36 lat uczył w niej Paweł Kukułka.
W 1899 r. rozebrano starą drewnianą salkę szkolną w Donaborowie i przybudowano nową murowaną. Ważnym wydarzeniem był protest uczniów i rodziców w 1907 r. przeciwko nauce religii w języku niemieckim. Od 1793 do 1920 r. Donaborów i Jankowy należały  do państwa pruskiego (niemieckiego) i nauka w szkole odbywała się w języku niemieckim.
W okresie I wojny światowej (1914-1918) nie odbywała się lekcje. W 1919 r. budynki szkół w Donaborowie i Jankowych zajęła niemiecka straż graniczna, a później żołnierze armii niemieckiej, którzy zdewastowali obiekty. Po wycofaniu się okupantów, wykonaniu prac remontowych i dezynfekcji od 1920 r. znów zaczęła funkcjonować polskie szkoły w Jankowych i Donaborowie. Kierownikiem tej ostatniej był Adam Kasprowicz. Zakończył on swoją 53-letnią pracę nauczycielską w 1930 r., ucząc i wychowując w tym czasie trzy pokolenia donaborowian.
Druga Wojna światowa (1939-1945) ponownie przerwała naukę dzieci w szkołach. W 1944 r. w szkole w Donaborowie znajdował się obóz dla Niemców ewakuowanych z Rosji i Rumunii.
Po zakończeniu działań wojennych natychmiast przystąpiono do urządzania szkoły. Trzeba było wyremontować izbę lekcyjną, znaleźć ławki i tablice. Nauka rozpoczęła się w kwietniu 1944 r. Kierownikiem został Zygmunt Roszak; w szkole uczyła też jego żona Synklicja. Przez dwa lata dzieci z Jankowych chodziły do szkoły w Donaborowie. Nauka odbywała się w niezwykle trudnych warunkach – zimą atrament zamarzał w kałamarzach.
Zmieniano organizację szkoły z jednoklasowej na dwuklasową realizującą program czterech klas, później na pięcioklasową. Od klasy szóstej dzieci z Donaborowa chodziły do Świby, zaś z Jankowych do Słupi. Często brnęły w błocie i śniegu.
W 1959 r. powstał Komitet Budowy Szkoły na czele ze Stanisławem Lorencem sołtysem z Jankowych. W szybkim tempie udało się wybudować nowy budynek w ramach ogólnopaństwowej akcji „1000 szkół na tysiąclecie państwa polskiego”. 28 sierpnia 1960 r. została uroczyście otwarta nowa szkoła położona między Donaborowem i Jankowami. Odtąd dzieci z tych miejscowości miały jedną wspólna szkołę podstawową wówczas siedmioklasową (od 1965 r. ośmioklasową). Posiadała ona cztery izby lekcyjne. Tyle samo nowych oddano do użytku w 1970 r.
Od 1964 r. w Jankowych z inicjatywy Olgi Buczyńskiej istniało czterogodzinne ognisko przedszkolne.
W 1974 na emeryturę przeszedł długoletni dyrektor szkoły Zygmunt Roszak. Jego zastępcą został Bronisław Walaszek.
Od 1978 r. przy szkole istniało przedszkole, w którym przygotowywano dla dzieci śniadania i obiady. W 1986 r. zostało ono przeniesione do budynku przy parku w Donaborowie.
W latach 1975 -1981 szkoła i przedszkola funkcjonowały w ramach tzw. zbiorczej szkoły gminnej.
W 1988 r. dzięki staraniom dyrektor szkoły Ireny Jastrzębskiej oraz członków Wiejskiego Komitetu Narodowego Czynu Pomocy Szkole wybudowano kotłownię oraz zainstalowano w szkole centralne ogrzewanie.
W 1989 r. dyrektorem został Alojzy Piasecki. Po tym roku wygląd szkoły uległ istotnym zmianom. Powstały nowe sanitariaty (1997), pracowania komputerowa (2001), rozpoczęto budowę przedszkola (2005), wymieniono wszystkie okna (1990, 2005) oraz podłogi, zniknęły piece kaflowe, przystosowano pomieszczania na potrzeby przedszkola i oddziału zerowego(2004). Zmianom ulegała struktura organizacyjna. W 1996r. powstał Zespół Szkół w Donaborowie w skład którego weszły szkoła podstawowa oraz dwa przedszkola w Jankowych i Donaborowie. Organem prowadzącym staje się Gmina Baranów. Wszystkie placówki funkcjonowały w oddzielnych budynkach. W 2000r. szkołę opuszczają ostatni absolwenci klasy ósmej. W związku z powstaniem gimnazjum szkoła ma tylko sześć klas, realizując pełny zakres nauczania w zakresie szkoły podstawowej. W 2004 r uległo likwidacji Publiczne Samorządowe Przedszkole w Jankowych, zaś siedzibę przedszkola w Donaborowie przeniesiono do szkoły. Obecnie do szkoły i przedszkola jako placówek samorządowych funkcjonujących w jednym budynku uczęszcza łącznie 123 dzieci z Jankowych i Donaborowa.

Nowe przedszkole w Donaborowie - kolejna oświatowa inwestycja w gminie Baranów.
W 1960 roku została otwarta nowa szkoła położona między Donaborowem i Jankowymi. Odtąd dzieci z tych miejscowości miały jedną wspólną szkołę podstawową.
W budynku byłej szkoły w Jankowych na piętrze mieszkali nauczyciele, natomiast na parterze funkcjonowało od 1964 roku z inicjatywy Olgi Buczyńskiej przedszkole w formie ogniska przedszkolnego, które w 1975 roku  przekształcono w pięciogodzinne przedszkole. Z kolei dzieci z Donaborowa chodziły do przedszkola znajdującego się nowo powstałym budynku szkoły, ale dopiero od 1978 roku. Warunki w nim były nie najlepsze – mała sala zajęć, niewielka kuchnia, sanitariaty na zewnątrz budynku. Kosztem blisko 4 mln złotych wyremontowano budynek mieszkalny przy parku (zwany potocznie „zameczkiem”) i w grudniu 1985 r. uroczyście oddano go do dyspozycji przedszkolaków. Radość panowała wielka, bo warunki, w porównaniu do poprzedniej lokalizacji, były niemal luksusowe.
Przedszkola funkcjonowały jako samodzielne palcówki, z własną dyrekcją (w Donaborowie pani Elżbieta Drelak, w Jankowych Teresa Przybylska, później Jadwiga Górecka) aż do 1996 roku, kiedy gmina Baranów przejęła prowadzenie szkół. Wówczas  utworzono Zespół Szkół w Donaborowie, w skład którego weszła szkoła podstawowa i przedszkola w Jankowach oraz w Donaborowie. Wszystkie placówki funkcjonowały w oddzielnych budynkach.
W 2004 roku uległo likwidacji Publiczne Samorządowe Przedszkole w Jankowych, zaś siedzibę przedszkola w Donaborowie przeniesiono ponownie do szkoły. Przesłanką do podjęcia tej decyzji w tym momencie było wprowadzenie obowiązkowego przygotowania przedszkolnego dla dzieci sześcioletnich. Oznaczało to, iż w każdym przedszkolu powinien funkcjonować oddzielny oddział przedszkolny, w którym byłoby zaledwie około 6-7 dzieci, a w przyszłości jeszcze mniej. Oprócz tego siedzibami przedszkoli były stare budynki wymagające coraz większych nakładów finansowych.
Decyzja Rady Gminy w Baranowie spotkała się z dość spokojną reakcją mieszkańców Donaborowa oraz zdecydowanie negatywną części rodziców z Jankowych, gdzie przedszkole było umiejscowione bardzo blisko domów i nie istniał problem z doprowadzaniem dzieci do obiektu – mogły to robić starsze nie pracujące osoby; nie trzeba było dzieci wozić samochodem. Rodzice niepokoili się też warunkami w jakich ich pociechy miały przebywać w szkole, chociaż zasadniczym problemem był dowóz dzieci.
Odbyło się zebranie mieszkańców Jankowych, na którym wójt gminy Jan Sarnowski oraz przewodnicząca rady gminy Anna Brust, zapewnili, iż w możliwie najszybszym czasie powstanie przy szkole nowoczesny obiekt dla dzieci przedszkolnych. Inwestycja spotkała się z bardzo przychylną reakcją komisji oświaty rady gminy i wszystkich radnych. Szybko zapewniono niezbędne środki finansowe. Tymczasem dzieci z zerówki i młodsze zajmowały dwie izby lekcyjne w szkole. Głównym problemem było korzystanie z toalet oraz przygotowywanie posiłków, a także wychodzenie dzieci z przedszkola w czasie zajęć wychowania fizycznego odbywających się tuż obok sal przedszkolnych. Oprócz tego w szkole jedna z klas musiała przychodzić na drugą zmianę, bo brakowało izb lekcyjnych.
Rozpoczął się cykl budowy. Latem 2005 roku zaczęto roboty budowlane, które początkowo przebiegały dość sprawnie i zanosiło się na szybkie ukończenie obiektu. Niestety, z czasem tempo prac wyraźnie spadło, często nic się nie działo, terminy nie były przestrzegane, w związku z tym w gminie podjęto decyzję o zmianie wykonawcy. Kiedy na początku czerwca 2006 roku na placu budowy pojawili się pracownicy firmy Projektobud (właściciel Andrzej Połomski) istniała szansa, że w końcu zakończy się niewielka budowa. Dzięki sprawnym działaniom kierownika budowy Henryka Burzały oraz osobistemu zainteresowaniu postępem prac przez wójta Jana Sarnowskiego przedszkole oddano do użytku z początkiem roku szkolnego 2006/07.
W jego wyposażenie znaczny wkład mieli miejscowi właściciele zakładów, którzy nieodpłatnie przekazali meble i inne wyposażenie. Należą do nich: Dariusz i Grażyna Wróblowie, Piotr i Danuta Żureccy,  Marian i Elżbieta Jerczyńscy, Andrzej i Grażyna Gruszkowie. Należy również podkreślić duże zaangażowanie w prowadzoną inwestycję miejscowych radnych Krzysztofa Wróbla oraz Janusza Morka, a także pracownika Urzędu Gminy Adama Bryłki.
Przedszkole jest niewielkim obiektem o powierzchni około 170 m2. powierzchni użytkowej. Oprócz sali zabaw posiada niezbędne zaplecze: sanitariaty, szatnię, pokój nauczycielek oraz pomieszczenia kuchenne i magazynowe. Jest ono połączone z budynkiem szkoły, w której znajduje się sala dla oddziału zerowego. Do przedszkola zapisanych jest 25 dzieci (wychowawczyni Małgorzata Dąbrowska), zaś do oddziału zerowego 13 (wychowawczyni Agata Białek).
Wydaje się, że w sytuacji dość dramatycznego niżu demograficznego utworzenie jednego przedszkola jest działaniem jak najbardziej słusznym.